پیدایش جزیره و ساختار زمین شناختی

پیدایش جزیره و ساختار زمین شناختی آن

حدود 200 میلیون سال پیش، در ادامه حرکات صفحه های عظیم قاره ها وفشار آنها برهم که با چین خوردگی ها و پدیده کوه زائی همراه بود، شبه جزیره ی عربستان همراه با صفحه ی قاره ی آفریقا به سوی شمال حرکت کرد، و در نتیجه (حدود 65 میلیون سال پیش) از افریقا جدا شد و به آسیا متصل گردید. فشار ناشی از اثر این تحرک که از جنوب غربی به ایران وارد شد، باعث چین خوردگی عظیم این بخش از فلات ایران به صورت ارتفاعات زاگرس گردید و رشته کوه های آن عمود بر راستای این فشار یعنی در جهت شمال غربی – جنوب شرقی به وجود آمد. حداکثر ارتفاع رشته کوه های زاگرس حاصل از این حرکت کوه زائی، قله دنا با ارتفاع 4409 متر در کهكیلویه و بو ير احمد است. ارتفاع رشته کوه های زاگرس از قله دنا به تدریج در جهت خلیج فارس کم شده، ادامه ی آن در ژرفای آب های خلیج فارس به صورت چین خوردگی هائی در زیر آب پنهان میگردد. جزیره کیش و جزایر دیگر تنگه ی هرمز در خلیج فارس، بخشی از تاقدیس های این چین خوردگی ها و از سازه های زاگرس اند. جزایر هندورابی و لاوان در شمال غربی و جنوب شرقی کیش از دیگر تاقدیس های سازه های زاگرس نزدیک به آن هستند.

کیش پس از تشکیل، هراز گاهي با تغییر سطح آب خلیج فارس و بالا آمدن آن ( که گاه نسبتاً طولا نی بود) در عمق کمی از آب فرو می رفت. گرمای نسبی این زمان ها، کمی عمق آب و نور فراوان و دیگر شرایط زیست محیطی مساعد، مناسب ترین بستر را برای رشد مرجان ها، آبزیان و آبسنگ ها، صدف ها و دیگر جانواران و آبزیان ( بر سطح جزیره فرو رفته در آب) ایجاد می کرد و به مرور به صورت قشری فشرده از بقایای پوسته ی آهکی آنها به صورت سنگ های آهکی مرجانی بر سطح جزیره غرقه در آب به وجود می آورد.